Roland Van Campenhout (B) Living 29 Molenstede vrijdag 20 april 2018 reporter & photo credits: Freddie info artist: Roland info club: Living 29 © Rootsville 2018

Na de jonge wolven gisteren in de 'Missy Sippy' te Gent is het nu de beurt aan onze 'éminence grise' van de blues, met name Roland van Campenhout, kortweg Roland. Hiervoor moeten we gewoon naar de 'Living 29' van Roel in Molenstede bij Diest en zo kan de Roel dan eindelijk deze naam op zijn wenslijstje aanvinken. Niet zomaar want de Roel kon dit aanzien als een verjaardagsconcert van Roland aan Roel. Op 19 februari van dit jaar mocht ik nog een uniek concert beleven van Roland samen met Little Jimmy aka Don Croissont. Een uniek concert waar we met z'n allen toen dikke pret aan beleefden (concert report). 'Living 29' staat voor de huiskamerconcerten die plaatsvinden bij Roel Celis in Molenstede (Diest). Deze intieme concerten vinden plaats op een willekeurig tijdstip en resulteren telkens tot een intense ervaring. Het heeft allemaal ook wel te maken met de gemoedelijkheid van het samenbrengen van vrienden met de liefde voor muziek...en 'Achouffe' ;-)

'Living 29' is al lang geen geheime bedoening meer in deze landelijke voortad van Diest maar een avond waarnaar we steeds meer en meer beginnen naar te verlangen. Dus ik 'brandweer' van verlangen om de sfeer van de echte Vlaamsche blues op te snuiven. Niet ver weg van het huis van Ernest Claes schrijven we hier weerom geschiedenis en dit zonder de witte maar met een grijze. In aanvang naar het concert is er uiteraard ook nog steeds het gezamelijke 'avondmaal' en daarvoor moeten we naar huize 'Sjef Zjef' en zijn menu van...

Asperges met risotto en een gepocheerd eitje
Met gehakt gevulde paprika en couscous
(dit alles bio en puur natuur)

Jef en Nadine ontpopten zich zo tot het perfecte gastgezin en Roland liet zich de gemoedelijkheid welgevallen. Nog even nagenieten met een koffie en even vlug op de foto met Roland. Het kon en mocht allemaal en Roland voelde zich door de spontane gastvrijheid van die van Molenstede als een vis in het water. Toch even Roland wakker schudden voor de realiteit van vandaag en dus werden we met 'Taxi Molenstede' terug naar de 'Living' van Roel gebracht.

Na deze culinaire verwennerij was het wel even wennen om terug in de flow te komen naar het concert toe en keek Roland wel even op toen hij hier in de volle living met muziekliefhebbers aankwam. The show must go on en pakte zo Roland zijn gitaar vast...

Het verbaasd Roland van Campenhout nog steeds dat hij na al die jaren als een 'bluesman' wordt versleten en dus, play the blues brother. Roland verdiepte zich in zijn muze en het publiek kwam in een trance terecht bij het luisteren naar deze toch wel 'Iconic Belgian Blues Legend'. Ja, dit gewoon in de living bij Roel, 'cause even trolls like rock 'n roll. Na volledig opgewarmd te zijn liet Roland ons genieten van 'San Francisco Bay Blues' alsof ook Clapton hier unplugged was komen meespelen.

Bij de hedendaagse Roland van Campenhout is er ook steeds ruimte voor vrije improvisatie en dus ook op de 'Tonight's Live Show' bij Roel. Alsof hij verdwaalt leek in de vlakten van de Malineese woestijn kwam Roland aandraven met een intro die zo aan de 'legacy' van de Toearegs kon worden toegeschreven. Een nummer dat uiteindelijk zijn weg kwam te vinden in de American traditional 'Franky and Johnny'. Altijd interessant waar Roland ons bij een volgend nummer dan weer naartoe zal brengen.

Van die ene eminentie naar de andere dan en zo kwamen we uit bij Robert Zimmerman. Met Dylan's 'Knockin' on Heaven's Door' voegde het 'Molenstede's Achouffe Choir' zich in de debatten en wisten we dat het hier weerom een memorabele avond zou gaan worden. Ook de American traditional St. James Infirmary' gaat er steeds in als zoete koek, zelfs met de psychedelische rifjes van Roland. Maar aan alles komt een einde ook zo aan dit verjaardagsconcert van Roland aan Roel...of toch niet?

Er waren zelfs enkele noorderburen die de weg naar 'Living 29' hadden gevonden en eentje ervan vloog 'onze' Roland zou maar rond de nek. Helemaal van slag liet hij zich terug op de legendarische stoel vallen en bracht ons nog een stukje sixties met Del Shannon's 'Runaway' en een spinsel over die leeuw die hier slaapt vannacht in de jungle van Molenstede, o-wim-o-weh o-wim-o-weh o-wim-weh...Is het nu gedaan of is het PAUZE?

Nog even bijpraten met collega's Vanessa en Rudy en op naar het volgende concert...

I like it like that...